7 EL ATEŞ EDEREK KASTEN YARALAMA

Özet : Suçun işleniş tarzı, meydana gelen tehlikenin ağırlığı, sanıkların suç işlemeye ilişkin tevali eden eylemleri karşısında kasıtlarının yoğunluğu, suçta kullanılan elverişli vasıta ile 7 el ateş edilmiş olması ve mahkemece aynı olaya ilişkin katılana yönelik kasten yaralama suçunda cezanın teşdiden verilmiş olması karşısında; sanıklar hakkında TCK’nın 86/2. maddesi uyarınca verilen temel cezaların asgari seviyeden ayrılmayı gerektirecek mahiyette olması gerektiğinin gözetilmemesi bozmayı gerektirmiştir.

T.C.
Yargıtay
3.Ceza Dairesi

Esas : 2017/6137
Karar : 2018/1365
Karar Tarihi : 06.02.2018

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü.
1) Sanık … hakkında katılan …’ya yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ve müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık … ve…. hakkında katılan …’ya yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanık … müdafiinin lehe hükümlerin uygulanmasını talep etmesine rağmen, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
b) Sanık …’in adli sicil kaydında yer alan Ankara 7. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 24/10/2013 tarihinde kesinleşmiş, 25/02/2010 tarih ve 2010/144 Esas – 2010/234 Karar sayılı 5237 sayılı TCK’nin 142/1-b,3 maddesi uyarınca verilen 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmü ile diğer mahkumiyet hükümlerinin denetime imkan verecek kesinleşme ve infaz tarihlerini gösterir şekilde dosya içerisine getirtilerek tekerrüre esas olup olmadığının değerlendirilerek, sanık hakkında TCK’nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanabilirliğinin tartışılması gerekirken, eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
c) Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve sanıklar müdafiileri ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle, 6723 sayılı Yasanın 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA,
3) Sanıklar hakkında katılanlar….ve …..’i kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
a) Suçun işleniş tarzı, meydana gelen tehlikenin ağırlığı, sanıkların suç işlemeye ilişkin tevali eden eylemleri karşısında kasıtlarının yoğunluğu, suçta kullanılan elverişli vasıta ile 7 el ateş edilmiş olması ve mahkemece aynı olaya ilişkin katılan Hamdi’ye yönelik kasten yaralama suçunda cezanın teşdiden verilmiş olması karşısında; TCK’nin 61. maddesine göre sanıklar hakkında TCK’nin 86/2. maddesi uyarınca verilen temel cezaların asgari seviyeden ayrılmayı gerektirecek mahiyette olması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) TCK’nin 35/2. maddesi gereğince teşebbüsteki indirim oranının asgari seviyeden yapılması yerine, bunun üzerinde sanıklar lehine kullanılarak haklarında yazılı şekilde az ceza tayini,
c) Sanık … müdafiinin lehe hükümlerin uygulanmasını talep etmesine rağmen, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
d) Sanık …’in adli sicil kaydında yer alan Ankara 7. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 24/10/2013 tarihinde kesinleşmiş, 25/02/2010 tarih ve 2010/144 Esas – 2010/234 Karar sayılı 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b,3 maddesi uyarınca verilen 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmü ile diğer mahkumiyet hükümlerinin denetime imkan verecek kesinleşme ve infaz tarihlerini gösterir şekilde dosya içerisine getirtilerek tekerrüre esas olup olmadığının değerlendirilerek, sanık hakkında TCK’nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanabilirliğinin tartışılması gerekirken, eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
e) Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar …. ve ….. ile sanıklar müdafiilerinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle, 6723 sayılı Yasanın 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 06.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Yazımızı Beğendiniz Mi?

Call Now

Scroll to Top
WhatsApp
Avukata Soru Sor
Merhaba, daha fazla bilgi için, konusunda uzman avukat uygun bir ücret karşılığında size yardımcı olup yol haritanızı çizecektir.