Çocuk Kaç Yaşına Kadar Anneye Verilir ?

Velayetin genel kapsamı, çocuğun geleceğe dönük menfaatidir. Velayet hakkı mutlaka ya anneye, ya da babaya verilen bir haktır. Anne ve babanın çocukları hakkında sorumlulukları şunlardır:

• Çocuğun bakımı, eğitimi ve öğretimi ile ilgili çocuğun menfaatince karar alıp uygulamak ile yükümlüdür.
• Olgunluğu ölçüsünde çocuklarının hayatlarını kendilerinin düzenlemesine olanak tanıyıp önem arz eden konularda çocukların düşüncelerini göz önünde tutar.
• Çocuğun adını ana ve babası koyar. Ana ve baba çocuğun bedensel, zihinsel, ruhsal, ahlaki ve toplumsal gelişimini sağlıklı bir şekilde sağlar ve korur.
• Ebeveynler çocuklarının yetenek ve eğilimlerine uygun genel ve mesleki bir eğitim sağlarlar. (Bu ilke özellikle bedensel ve zihinsel kusurlu olanlar içindir.)
• Çocuğun dini eğitimini belirleme hakkı ana ve babaya aittir ancak on sekiz yaşını doldurmuş her birey din değiştirmek konusunda özgürdür.
• Kanunda açıkça belirlenmiş bu hallerde ana ve babanın haklarını sınırlayacak her türlü sözleşme geçersizdir.

Velayet konusu yalnızca ebeveynlerin sorumluluğunu kapsamayıp çocukların da sorumluluğu bulunmaktadır. Çocuk;

1. Ana ve babasının sözünü dinlemek ile yükümlüdür.
2. Ana ve babasının rızası dışında evi terk edemez ve yasal bir sebep olmaksızın ana ve baba evinden zorla alıkonamaz.

Boşanma sonrasında çocuğun velayetinin anneye mi babaya mı verileceği konusunda çocuğun “üstün yararı” önem taşımaktadır. Üstün yarar ilkesine göre, çocuk sosyoekonomik açıdan barınma ve eğitim gibi temel ihtiyaçlarını hangi ebeveyninin yanında daha iyi giderebilecekse velayet hakkı o tarafa verilmektedir. Velayet hakkının hangi ebeveyne verileceği konusunda çocuğun beyanı da belli yaşlarda önem taşımaktadır. Üstelik çocuğun alışmış olduğu çevresinden ayrılmaması, huzurlu ve düzenli bir yaşam sürebilmesi velayet konusunda önemlidir. Boşanma davasında çocuğun velayetinin kime bırakılacağı konusunda anlaşma sağlanamaması durumunda çocuğun beyanı alınmaktadır. Buna rağmen çocuk beyanı, karar aşamasında tek gerekçe değildir.

Velayet kararı verilirken genel olarak şu ilkelere göre hareket edilir:

1-Çocuğun üstün yararı olmalıdır
2-Çocuğun özellikleri dikkate alınmalıdır

• Çocuğun cinsiyeti
• Çocuğun sağlığı
• Çocuğun eğitimi
• Çocuğun büyüdüğü ortam
• Kardeşlerinin durumu
• Çocuğun anneye veya babaya muhtaçlığı

3-Anne ve babanın özellikleri

1. Boşanmadaki kusur durumları
2. Ekonomik durumları
3. Sağlık durumları
4. Çocukla aralarındaki bağ dikkate alınmaktadır.
5. Hâkim karar verirken bu ilkeler ve durumları göz önünde bulundurarak karar vermektedir.

Müşterek çocuğun anne veya babasına muhtaç olduğu çağa ilişkin herhangi bir yaş sınırlaması yapılmamıştır. Ancak kısaca genel kabul görmüş bir değerlendirme yapacak olursak.

Hukukumuzda, 0 – 3 yaş arasındaki çocukların anne bakım ve şefkatine muhtaç oldukları kabul edilmektedir. 3 yaşına kadarki müşterek çocuğun velayetine karar verilirken, annenin işinin, kazandığı miktarın hatta yaşam tarzının herhangi bir önemi bulunmamaktadır. Yargıtay, istikrarlı olarak verdiği kararlarında bu yaştaki çocukların anneye verilmesinin gerektiğine karar vermiştir. Çocuğun yaşının 3 ila 7 arasında olması halinde ise, çocuğun annenin bakım ve şefkatine daha az muhtaç olduğu görülmektedir. Fakat bu dönemleri yaşayan bir çocuğun da anneden alınarak babaya verilmesi bir istisna teşkil etmektedir.

Örneğin, annenin çocuğa bakmaktan aciz olması, annenin sağlığının kötü olması, annenin ahlaksız bir hayat sürmesi gibi sebepler halinde, çocuğun velayeti anneden alınarak babaya verilebilir. 6- 12 yaş okul çağında olan çocukların velayetinin belirlenmesinde yaş yine önem arz etse de, burada tarafların çocuğa sunacağı maddi imkânlarda önemlidir. Bu noktada hâkimin dikkate alacağı en önemli husus annenin mi yoksa babanın mı çocuğa daha iyi bir eğitim vereceğidir. Ayrıca pedagogun görüşü burada önemlidir. Ancak, hâkim bu görüşe bağlı kalmaz çocuğun menfaati açısından bir değerlendirme yaparak karar verir. 12 yaş ve üzeri dönemlerde, çocuklar belli bir olgunluğa ulaştıkları için kendi kararları önemlidir. Hâkim çocuğun da düşüncesini dikkate alarak bir karar vermektedir.

Boşanma Davasında Çocukların Kime Bırakılacağına Nasıl Karar Verilir?

Büyüme sürecindeki çocuklar, sağlıklı bir duygusal gelişim için sevgi ve şefkate ihtiyaç duyarlar. Bununla birlikte doğumdan itibaren belirli bir yaşa gelene kadar annenin özel bakımına gereksinimleri vardır. İlgiye muhtaç çocukların velayetinin babaya verilmesinin olumsuz sonuçları olabilir. Bu sebeple boşanma davasında çocuklar 6-7 yaşlarına gelene kadar anneye bırakılır. Ekonomik veya sosyal durumunun ne şekilde olduğuna bakılmaksızın, 0-3 yaş arası çocuğun velayeti istinasız annededir. Çocuklar 3-7 yaş aralığındaki dönemde annenin bakımına daha az muhtaçtırlar.

Bu sebeple annenin sağlığının yerinde olmaması, çocuğun sağlığına zarar vermesi gibi durumlar istisnai kararlar verilebilir. Ancak boşanma davasında çocukların 7 yaşına kadar babaya verilmesi nadirdir. İlkokul çağına giren çocuğun bakımı konusunda yeni koşullar devreye girer. Mahkeme kararını verirken hangi ebeveynin çocuğa daha iyi imkânlar sunabileceğini de dikkate alır. Anne ilgisine ihtiyaç devam etmekle birlikte eğitim hayatı da önem arz etmeye başlar.

Çocuğun menfaati açısından hangi koşulda iyi bir geleceğe sahip olacağı üzerinde durulur. 6-7 yaşlarından 12 yaşına kadar olan çocuğun velayeti için uzman bir pedagogdan destek alınabilir. Çocuğun fikrine başvurularak hazırlanan rapor mahkemenin kararını etkileyebilir. Ancak mahkeme çocuğun yanılmış olabileceğini göz önünde bulundurarak takdirini verir. 12 yaşından itibaren çocuk kendini daha iyi ifade edebileceği için karar üzerinde görüşleri daha etkilidir.

Çocuklar Kaç Yaşına Kadar Anneye Bırakılır?

Boşanma davasında çocukların velayetinin kesin olarak anneye bırakılması ile ilgili bir hüküm bulunmamaktadır. Mahkeme, çocuğun yüksek yararını gözeterek hangi yaşta olursa olsun velayeti babaya verebilir. Ancak büyük bir istisnai durum yoksa özel bakım ihtiyaçlarının olduğu 0-7 yaş aralığında anneye bırakılır.

Bu karar Yargıtay’ın yerleşmiş düzenlemeleri arasında yer alır. Her ne olursa olsun boşanma davasında çocukların anneye bırakılması babanın haklarının bittiği anlamına gelmez. Baba mahkemenin öngördüğü sürelerde çocuğunu görme hakkına sahiptir. Mahkeme takdirini verirken çocuğun yararını gözettiği için her iki tarafın da karara riayet etmesi doğru olandır.

Boşanma Davasında Çocuklar Hangi Durumlarda Babaya Verilir?

Çocuğun bakıma muhtaçlık durumunun olduğu 7 yaşına kadar olan dönemde velayet konusunda anne avantajlıdır. Bu dönemde gerçekleşen boşanma davasında çocukların babaya bırakılması için annenin çocuğun bakımını üstlenemeyecek olması gerekir. Çocuğun anneyle kalması bedensel veya ruhsal sağlığına olumsuz yansıyacaksa yaşa bakılmaksızın velayet babaya verilebilir.

Aldatma Durumlarında Çocuğun Velayeti Kime Verilir?

Aldatma durumlarının boşanma davasında çocukların velayetinin kime verileceği üzerinde doğrudan bir etkisi yoktur. Daha doğru bir ifadeyle; bu konuyla ilgili aile hukukunda bir madde yer almamaktadır. Ancak aldatan eş, ailesine karşı güven zedeleyici bir hareket içerisinde bulunmuştur. Sadakat ihlali sebebiyle boşanmalar, aldatılan eşin ve çocukların psikolojileri üzerinde daha sarsıcı bir etkiye sahiptir. Aynı zamanda mahkeme aldatan eşin çocukların gelişimine yeterli özeni gösteremeyeceğini düşünebilir. Bu sebeple çocuğun yararı için velayet hakkını sadık olan tarafa bırakma ihtimali daha yüksektir.

Bu konu hakkında benzer makaleler için tıklayın