MAĞDURU HEDEF ALIP ATEŞ ETTİĞİNE DAİR HER TÜRLÜ ŞÜPHEDEN UZAK KESİN DELİL BULUNMADIĞINDAN BERAATİ GEREKTİĞİ

Özet : İki aile arasında yaşanan silahlı çatışmada, mağdur …’ın herhangi bir silahla yaralanmasının olmaması, mağdur …’ın kardeşinin eşi olan mağdur …’in yargılama aşamasında sanık …’in hatırladığı kadarıyla bir kez ateş ettiğini ve bu atışı ile kayınbabası olan maktul …’in vurulduğunu gördüğüne yönelik anlatımları karşısında, olay sırasında yakın mesafeden hedef gözetmek suretiyle ateş ederek maktul …’i öldüren sanık …’in aynı olayda maktulün yakınında bulunan onun oğlu olan mağdur …’ı da hedef alıp ateş ettiğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gözetilerek sanığın atılı suçtan CMK’nun 223/2-e maddesi uyarınca beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi; sanıklar Ömer ve Hasan hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçlarından, iddianame anlatımı ve sevk maddelerine göre sanıklar hakkında usulüne uygun açılmış bir kamu davası bulunmadığı halde yazılı şekilde ek savunma hakkı tanınmak suretiyle mahkumiyetlerine karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.

T.C.
Yargıtay
1.Ceza Dairesi

Esas : 2018/1105
Karar : 2018/2368
Karar Tarihi : 21.05.2018

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama, korku ve panik yaratacak biçimde ateş etme
HÜKÜM : Sanık … hakkında;
– Maktul …’ün öldürülmesi ile ilgili olarak; TCK’nun 81/1, 29/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis cezası,
– …’ü öldürmeye teşebbüs ile ilgili olarak; TCK’nun 81/1, 35/2, 29/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 4 yıl 7 ay hapis cezası,
– …’ü kasten yaralama ile ilgili olarak; TCK’nun 86/2, 29/1, 62/1, 51/2. maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası,
– …’e karşı öldürmeye teşebbüs ile ilgili olarak; CMK’nun 223/2-e. maddesi uyarınca beraat.
Sanık … hakkında;
-…’ü kasten yaralama ile ilgili olarak;TCK’nun 86/2, 29/1, 62/1, 51/2. maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ve erteleme,
– TCK’nun 170/1-c, 43/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası,
– … ve …’e karşı öldürmeye teşebbüs ile ilgili olarak; CMK’nun 223/2-e. maddesi uyarınca beraat,
-…’e karşı kasten öldürme ile ilgili olarak;
CMK’nun 223/2-e maddesi uyarınca beraat.
Sanık … hakkında;
-Maktul …’nin öldürülmesi ile ilgili olarak;
TCK’nun 81/1, 29/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis cezası,
-… ve …’ye karşı öldürmeye teşebbüs ile ilgili olarak; CMK’nun 223/2-e. maddesi uyarınca beraat,
Sanık … hakkında;
– TCK’nun 170/1-c, 43/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası,
– …’i kasten yaralama ile ilgili olarak;
TCK’nun 86/2, 86/3-e, 29/1, 62/1, 51/2. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası,
– … ve …’ye karşı öldürmeye teşebbüs ile ilgili olarak; CMK’nun 223/2-e. maddesi uyarınca beraat,
– …’ye karşı kasten öldürme ile ilgili olarak;
CMK’nun 223/2-e maddesi uyarınca beraat.
Sanık … hakkında;
-…’ü kasten yaralama ile ilgili olarak;
TCK’nun 86/2, 29/1, 62/1, 51/2 maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası,
Sanık … hakkında;
-…’ü kasten yaralama ile ilgili olarak;
TCK’nun 86/2, 29/1, 62/1 maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis ve CMK’nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
Sanık … hakkında;
– …’ü kasten yaralama ile ilgili olarak;
TCK’nun 86/2, 29/1, 62/1, 51/2. maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası,
– …’ü kasten yaralama ile ilgili olarak;
TCK’nun 86/1, 86/3-e, 29/1, 62/1, 51/2. maddeleri uyarınca 1 yıl 1 ay 22 gün hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

I)Sanık … hakkında ilk olayda mağdur …’a yönelik kasten yaralama suçundan 5271 sayılı CMK’nun 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar, aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itiraz yasa yoluna tabi olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, sanık ve Cumhuriyet savcısının anılan karara yönelik kanun yolu başvurusu ile ilgili olarak mahallince değerlendirme yapılması mümkün görülmüştür.
II)Sanık … müdafiinin yasal süresindeki temyiz isteminden sonra sanığın cezaevinden göndermiş olduğu 09.09.2015, 07.09.2016 ve 09.04.2018 tarihli dilekçeleri ile hükmün onanmasını istediği anlaşılmakla; Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 05.02.2008 gün ve 2008/1-9-15 sayılı Kararı uyarınca, cezanın onanması isteği, temyiz isteminden vazgeçme niteliği taşıdığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
III)Cumhuriyet savcısının temyizinin; sanık … hakkında maktul …’e yönelik kasten öldürme, sanık … hakkında maktul …’ya yönelik kasten öldürme suçlarından kurulan beraat hükümlerini kapsamadığı anlaşılmakla, söz konusu hükümler tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak inceleme dışı bırakılmıştır.
IV)Sanık … hakkında maktul …’ya yönelik kasten öldürme, mağdurlar … ve Ömer’e yönelik ise kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan beraat hükümlerinin yanlızca sanık müdafii tarafından ve vekalet ücretine hükmolunması gerektiği hususu ile sınırlı olarak temyiz edildiği anlaşılmakla, anılan hükümlere yönelik temyiz incelemesi, tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak beraat hükümlerine bağlı vekalet ücreti istemi ile sınırlı olarak yapılmıştır.
V)Sanık … hakkında maktul …’e yönelik kasten öldürme, mağdur …’a yönelik ilk olayda kasten yaralama, ikinci olayda kasten öldürmeye teşebbüs ve mağdur …’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs; sanık … hakkında mağdur …’a yönelik ilk olayda kasten yaralama, ikinci olayda kasten öldürmeye teşebbüs, mağdur …’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs ve genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması; sanık … hakkında mağdur …’a yönelik ilk olayda kasten yaralama; sanık … hakkında mağdur …’a yönelik ilk olayda kasten yaralama ve mağdur …’e yönelik kasten yaralama; sanık … hakkında mağdur …’a yönelik kasten yaralama ve genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması; sanık … hakkında ise maktul …’ya yönelik kasten öldürme suçlarından kurulan mahkumiyet ve beraat hükümlerinin Cumhuriyet savcısı, sanık … müdafii, sanıklar Ahmet ve Ömer müdafii ile sanıklar Orhan ve Süleyman tarafından temyizi üzerine yapılan incelemede;
1)Sanık … hakkında maktul …’e yönelik kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet, mağdur …’a yönelik ilk olayda kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet ve mağdur …’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan beraat; sanık … hakkında mağdur …’a yönelik ilk olayda kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet, ikinci olayda kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan beraat ve mağdur …’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan beraat; sanık … hakkında mağdur …’a yönelik ilk olayda kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet; sanık … hakkında mağdur …’a yönelik ilk olayda kasten yaralama ve mağdur …’e yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet; sanık … hakkında mağdur …’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet; sanık … hakkında ise maktul …’ya yönelik kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden;
A)Oluşa ve dosya içeriğine göre; iki aile arasında yaşanan her iki olayda, taraflar arasında yaşanan kavga ve silahlı çatışmada ilk haksız hareketin kim tarafından yapıldığının dosya kapsamı ile tereddüte mahal vermeyecek şekilde tespit edilmediği yönündeki mahkemenin kabul ve gerekçesi dosya kapsamı itibariyle yeterli kabul edildiğinden, sanık … hakkında maktul …’ya yönelik kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde haksız tahrik nedeniyle 12 yıldan 18 yıla kadar hapis cezası öngören TCK’nun 29. maddesi uyarınca 15 yıl hapis cezasına hükmolunmasında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, haksız tahrike konu eylemin açıklanması gerektiğinden bahisle bozma öneren tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
B)Sanık … hakkında mağdur …’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde, 1 yıldan az süre ile hapis cezasına mahkum olan sanığın cezasının TCK’nun 51. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilmesine rağmen, cezası ertelenen sanık hakkında aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca 1 yıldan az 3 yıldan fazla olmamak üzere bir denetim süresi belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve aynı maddenin 4. fıkrası uyarınca denetim süresi içerinde sanığa yükümlülük yüklenip yüklenmeyeceği ile 5. fıkrası uyarınca uzman kişi görevlendirilip görevlendirilmeyeceği hususlarının tartışılmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
C)Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’in maktul …’e yönelik kasten öldürme, mağdur …’a yönelik ilk olayda kasten yaralama; sanık …’in mağdur …’a yönelik ilk olayda kasten yaralama; sanık …’ın ilk olayda mağdur …’a yönelik kasten yaralama; sanık …’ın ilk olayda mağdur …’a yönelik kasten yaralama ve mağdur …’e yönelik kasten yaralama; sanık …’ın mağdur …’a yönelik kasten yaralama; sanık …’ın maktul …’ya yönelik kasten öldürme suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, kusurluluğu etkileyen sebeplerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, elde edilen delillerin sanık … hakkında mağdur …’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs, sanık … hakkında ise mağdurlar … ve Okan’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından sanıkların mahkumiyetlerine yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, üzerlerine atılı bu suçlar yönünden sanıkların CMK’nun 223/2-e maddesi uyarınca beraatlerine karar verilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri, düzeltme ve bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanıklar Ahmet ve Ömer müdafiinin bir nedene dayanmayan, sanıklar Orhan ve Süleyman’ın sübuta, sanık … müdafiinin meşru savunmaya, sanığın beraat ettiği suçlar yönünden vekalet ücretine hükmolunması gerektiğine, Cumhuriyet savcısının ilk olay yönünden mağdur …’a yönelik kasten yaralama suçlarından sanıklar Ahmet, Ömer, Orhan ve Süleyman hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasının hatalı olduğuna, sanık … hakkında mağdur …’e yönelik kasten yaralama, sanık … hakkında ise maktul …’ya yönelik kasten öldürme suçlarından kurulan hükümlerde haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasının hatalı olduğuna, sanık …’in mağdur …’a yönelik, sanık …’in ise mağdurlar … ve Okan’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından cezalandırılmaları gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;
aa)Sanık … hakkında maktul …’e yönelik kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet, mağdur …’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan beraat; sanık … hakkında mağdurlar … ve Okan’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan beraat; sanık … hakkında mağdur …’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet ve sanık … hakkında maktul …’ya yönelik kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinde;
aaa)Sanık … hakkında mağdur …’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde, TCK’nun 86/2. maddesi ile tayin olunan 6 ay hapis cezası üzerinden aynı Kanunun 86/3-e maddesi uyarınca yapılan 1/2 oranında artırım ile cezanın 9 ay hapis yerine yazılı şekilde hatalı hesaplama yapılması suretiyle 1 yıl hapis olarak belirlenmesi ve devam eden uygulamanın da belirlenen bu ceza miktarı üzerinden yapılması,
bbb)Sanık … hakkında maktul …’e yönelik, sanık … hakkında ise maktul …’ya yönelik kasten öldürme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinde, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile TCK’nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulamalar,
Kanuna aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak, sanık … hakkında mağdur …’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün mahsus bölümünde yer alan “1 yıl hapis” ibaresinin “9 ay hapis”, “6 ay hapis” ibaresinin “4 ay 15 hün hapis”, sonuç ceza olarak hesaplanan “5 ay hapis” ibaresinin ise “3 ay 22 gün hapis” ibaresi ile değiştirilmesine; sanık … hakkında maktul …’e yönelik, sanık … hakkında ise maktul …’ya yönelik kasten öldürme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin mahsus bölümlerinde yer alan TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK’nun 53/1-2-3. maddesinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine, karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, mahkumiyet hükümleri ile sanık … hakkında mağdur …’a yönelik, sanık … hakkında ise mağdurlar … ve Okan’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan beraat hükümlerinin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
bb)Sanıklar Ahmet, Ömer, Orhan ve Süleyman hakkında ilk olayda mağdur …’a yönelik kasten yaralama, sanık … hakkında ayrıca mağdur …’e yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinde;
aaa)Sanık … hakkında mağdur …’e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde, 17.11.2013 tarihli geçici raporlarda mağdurun yaralanması nedeniyle hayati tehlike geçirdiğinin bildirilmesi karşısında, mağdura ait tüm tedavi evrakları ve grafileri temin edildikten sonra mağdurun yaralanmasının hayati tehlikeye neden olup olmadığı, basit tıbbi müdahale ile giderilip giderilemeyeceği hususunda adli tıp kurumundan rapor aldırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
bbb)Sanıklar Ahmet, Ömer, Orhan ve Süleyman hakkında ilk olayda mağdur …’a yönelik kasten yaralama, sanık … hakkında mağdur …’e yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinde, Cumhuriyet savcısının aleyhe temyizinin de bulunması hususu gözetilerek, haklarında tayin olunan hapis cezalarının TCK’nun 51. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilen sanıklar hakkında aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca 1 yıldan az 3 yıldan fazla olmamak üzere bir denetim süresi belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve aynı maddenin 4. fıkrası uyarınca denetim süresi içerinde sanıklara yükümlülük yüklenip yüklenmeyeceği ile 5. fıkrası uyarınca uzman kişi görevlendirilip görevlendirilmeyeceği hususlarının tartışılmaması,
2)Sanık … hakkında mağdur …’a yönelik ikinci olayda kasten öldürmeye teşebbüs; sanıklar Ömer ve Hasan hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden;
A)Oluşa ve dosya içeriğine göre, iki aile arasında yaşanan silahlı çatışmada, mağdur …’ın herhangi bir silahla yaralanmasının olmaması, mağdur …’ın kardeşinin eşi olan mağdur …’in yargılama aşamasında sanık …’in hatırladığı kadarıyla bir kez ateş ettiğini ve bu atışı ile kayınbabası olan maktul …’in vurulduğunu gördüğüne yönelik anlatımları karşısında, olay sırasında yakın mesafeden hedef gözetmek süretiyle ateş ederek maktul …’i öldüren sanık …’in aynı olayda maktulün yakınında bulunan onun oğlu olan mağdur …’ı da hedef alıp ateş ettiğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gözetilerek sanığın atılı suçtan CMK’nun 223/2-e maddesi uyarınca beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
B)Sanıklar Ömer ve Hasan hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçlarından, iddianame anlatımı ve sevk maddelerine göre sanıklar hakkında usulüne uygun açılmış bir kamu davası bulunmadığı halde yazılı şekilde ek savunma hakkı tanınmak suretiyle mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, Cumhuriyet savcısı, sanıklar Ahmet ve Ömer müdafii, sanık … müdafii ile sanık …’ın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükümlerin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 21/05/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.

Yazımızı Beğendiniz Mi?

Call Now

Scroll to Top
WhatsApp
Avukata Soru Sor
Merhaba, daha fazla bilgi için, konusunda uzman avukat uygun bir ücret karşılığında size yardımcı olup yol haritanızı çizecektir.