4721 Sayılı Türk Medeni Kanunu‘nun 194. maddesi hükmünün (kira ilişkisi dışında) üçüncü kişilere ait taşınmazlar bakımından uygulanamayacağı açıktır. Bunun yanında Aile Mahkemesi’nce çekişme konusu taşınmazın davalı M.’ye tahsisine dair verilen ara karar, davacının mülkiyet hakkını engeller nitelikte olduğundan bu karara hukuki değer izafe edilemeyeceği kuşkusuzdur.
Yargıtay
1.Hukuk Dairesi
Esas : 2013/17943
Karar : 2014/2863
Karar Tarihi : 17.02.2014
Dava : Taraflar arasında görülen elatmanın önlenmesi ve ecrimisil davası sonunda. yerel mahkemece davanın reddine dair olarak verilen karar davacı vekilince yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi. Tetkik Hakiminin raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği düşünüldü:
Karar : Dava, bağımsız bölüme elatmanın önlenmesi ve ecrimisil istemine ilişkindir.
Davacı, satın aldığı çekişme konusu 4 numaralı bağımsız bölümün davalılar tarafından kullanıldığını, taşınmazın tahliyesi için gönderdiği ihtarnameye rağmen işgale son verilmediğini ileri sürerek, davalıların elatmalarının önlenmesi ile 5.000 TL ecrimisilin tahsiline karar verilmesini istemiş, ıslahla ecrimisil talebini 56.274,50 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı İ., mahkeme kararıyla evden uzaklaştırılması sebebiyle evde oturmadığını, davalı M., davanın haksız olduğunu. Aile Mahkemesi’nce taşınmazın kendisine tahsis edilmesi sebebiyle taşınmazda oturduğunu bildirip davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece taşınmazı kullanmadığı gerekçesiyle davalı İ. hakkındaki davanın reddine, davalı M. yönünden el atmanın önlenmesi bakımından davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına, davalı M.’nin haksız işgalci olmadığı gerekçesiyle ecrimisil isteğinin reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, çekişme konusu 4 numaralı bağımsız bölümün 14.7.2008 tarihinde davacı tarafından edinildiği, davacının 30.7.2008 tarihinde davalılara taşınmazın boşaltılması istemiyle ihtarname keşide ettiği, çekişme konusu yerde oturan ve karı-koca olan davalılar arasında boşanma davasının sürdüğü, İstanbul 2. Aile Mahkemesi’nin 21.5.2008 tarihli kararıyla davalı İ.’in evden uzaklaştırıldığı, yargılama aşamasında taşınmazın anahtarının davacıya teslim edildiği anlaşılmaktadır.
4721 Sayılı Türk Medeni Kanunu‘nun 194. maddesi hükmünün (kira ilişkisi dışında) üçüncü kişilere ait taşınmazlar bakımından uygulanamayacağı açıktır. Bunun yanında Aile Mahkemesi’nce çekişme konusu taşınmazın davalı M.’ye tahsisine dair verilen ara karar, davacının mülkiyet hakkını engeller nitelikte olduğundan bu karara hukuki değer izafe edilemeyeceği kuşkusuzdur.
Hal böyle olunca, yargılama aşamasında taşınmazın boşaltıldığı gözetilerek, el atmanın önlenmesi talebi bakımından karar verilmesine yer olmadığına, ecrimisil istemi bakımından; davalı İ. ihtarname tebliğinden önce taşınmazdan ayrıldığından, davalı M. yönünden ihtarnamedeki boşaltma istenen tarihle dava tarihi arasındaki dönem için ecrimisile karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirmeyle yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Sonuç : Davacının temyiz itirazları değinilen yön itibariyle yerindedir. Kabulüyle hükmün (6100 Sayılı Kanunun geçici 3. maddesi yollaması ile) 1086 Sayılı H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene iadesine, 17.02.2014 tarihinde oybirliği ile, karar verildi.
Bu konu hakkında benze makaleler için tıklayın